معرفی کتاب ” هفت کتاب درباره امام حسن مجتبی(ع) “
? شنبه ها با کتاب «اولین میراث مکتوب از حیات امام مجتبی (ع)» این کتاب انتخاب فرازهاى مربوط به امام مجتبى (ع) از کتاب سلیم بن قیس هلالی نخستین میراث مکتوب شیعه است که تاریخ حیات و فضایل معصومین (ع) را تا سال ۷۶ هـ . ق (فوت سُلیم) نوشته است و هیچ تالیفی قبل […]
? شنبه ها با کتاب
«اولین میراث مکتوب از حیات امام مجتبی (ع)»
این کتاب انتخاب فرازهاى مربوط به امام مجتبى (ع) از کتاب سلیم بن قیس هلالی نخستین میراث مکتوب شیعه است که تاریخ حیات و فضایل معصومین (ع) را تا سال ۷۶ هـ . ق (فوت سُلیم) نوشته است و هیچ تالیفی قبل از کتاب سلیم در این زمینه یافت نمی شود. محمدباقرانصاری، نویسنده کتاب ضمن بیان اهمیت کتاب سلیم و حضور او در هنگام ثبت وقایع تاکید دارد که او یکی از اصحاب باوفا و از سابقه داران مکتب اهل بیت (ع) بوده و مطالب کتاب او از طرف برخی از ائمه (ع) تایید شده است. کتاب حاضر استخراج و تنظیم فرازهای مربوط به امام حسن مجتبی (ع) از کتاب سلیم است که از زمان حضور پیامبر (ص) آغاز می شود و در مورد واقعاتی مثل تشکیل سقیفه، شهادت حضرت زهرا (س)، شان نزول آیات، مقامات آن حضرت (ع)، دوران خلفای غاصب تا امامت امام حسن مجتبی (ع) احادیثی را نقل می نماید .
«حسن بن علی(ع) امام مصلح»
کتابی مفصل در مورد امام حسن مجتبی (ع) از تولد آن حضرت تا شهادت است. مرضیه محمد زاده نویسده این کتاب مباحثی از دوران کودکی، شخصیت آن امام، همگامی با رسول خدا (ص)، همراهی با علی (ع) در دوره خلافت ایشان، اتفاقات دوران شهادت حضرت زهرا (س)، مباحث مربوط به دوران امامت و سپس جنگ با معاویه را مطرح کرده که در نهایت با بررسی مفصل صلح آن حضرت، به نقد و بررسی آن واقعه پرداخته است. معرفی اصحاب، احتجاجات و شهادت امام (ع) نیز سه بخش قابل توجه از کتاب است. از فصل های دیگر کتاب، مواریث علمی آن حضرت است که به طور مفصل به احادیث ایشان مستند شده است.
«با مظلومی صبور»
این کتاب گزارشی مختصر از زندگی امام حسن مجتبی (ع) است که در قالب داستانی و با زبانی ساده و روان نوشته شده است. محمد انصاری، نویسنده این کتاب از پانزدهم رمضان سال سوم هـ . ق روز قبل از ولادت آن حضرت آغاز می کند و کم کم پس از بیان فضایل ایشان نزد پیامبر (ص) و اصحاب، به ذکر مختصری درباره وفات پیامبر (ص) و وقایع بعد از آن، شهادت مادر(س)، همراهی با پدر بزرگوارش علی (ع) در سه جنگ تاریخ ساز و سپس شهادت امیرالمومنین (ع) می پردازد. نیم باقی مانده از کتاب به دوران امامت امام حسن (ع) اختصاص دارد. ادامه مبارزه با معاویه در کنار همراه داشتن جمعی سپاهی بی وفا، ترسو و طمع کار مطالبی است که بسیار خوب تصویر شده است. نویسنده صلح صالحانه امام حسن (ع) را غافلگیری دشمنان اسلام می داند اما مظلومیت ایشان را با بی وفایی کوفیان و غارت تمامی وسایل خیمه اش حتی عبا و سجاده نماز نشان می دهد. اقدامات آن حضرت بعد از صلح ، از خطبه ها و تبلیغ رسالت پیامبر (ص) و …، و از سویی دیگر دیدن فجایع فرماندهان معاویه در هواداری عثمان، حدیث سازی، دشنام دادن به علی (ع)، شیعه کشی و … همه و همه مظلومیت و صبر آن امام همام (ع) را یادآور می شود. مظلومیت نهایی امام (ع) پس از دسیسه همسر ایشان در به شهادت رساندن آن حضرت، تیرباران پیکر مطهرش بود به دستور عایشه که برای دفن به خانه پیامبر (ص) برده می شد.
«امام حسن مجتبی (خشتی)»
این کتاب با توضیحات روشنگرانه اى در مورد علت صلح امام حسن (ع) آغاز مى شود و کم کم رویکرد کتاب به روش هاى مقابله امام حسن (ع)، با حکومت غاصبانه ضد دینى معاویه متمایل مى شود و در بیان روش هاى آن امام در حفظ دین و سنت پیامبر(ع) در آن دوران خفقان و بى یاورى اشاراتى قابل توجه دارد. بخش دوم کتاب حاضر به تألیف محمدرضا حکیمی، برخى از سخنان امام حسن مجتبى (ع) در مسایل مختلف زندگى و خودسازى مورد بررسی قرار داده که شامل متن و ترجمه ۲۰ حدیث و توضیحاتى در مورد آن ها مى شود.
«گزارش لحظه به لحظه از شهادت امام مجتبی (ع)»
کتاب حاضر به تألیف محمد رضا انصاری گزارشی است از جزئیات شهادت امام حسن مجتبی (ع) که در قالب داستان تدوین شده است. بخش های مختلف کتاب شامل برخی روایات رسول خدا(ص) درباره این شهادت است. مسمومیت و شهادت آن حضرت و اتفاقات روز تشییع و بعد از تدفین، فصل های مختلف این کتاب را تشکیل می دهد. این کتاب یکی از مجلدات دوره کتاب های گزارش «لحظه به لحظه از . . .» است که به معرفی داستانی وقایع تاریخ صدر اسلام می پردازد .
«حکایت اخگر الماس ریزه ها»
موضوع کتاب فوق تحلیلی از شهادت امام حسن مجتبی (ع) و بررسی اقوال در مورد خروج پارهای «کبد» ایشان پس از خوردن سم است. جویا جهانبخش، نویسنده این کتاب، تاریخ بسیار مختصری از واقعه شهادت امام حسن مجتبی (ع) و موارد بسیاری از اقوال مختلف در مورد نوع مسموم شدن و شهادت ایشان را بیان می دارد. ایشان بخش اصلی کتاب را بدین نکته اختصاص داده که کلمه «کبد» در زبان عرب معانی مختلفی دارد از جمله جگر؛ اما معنای درست آن در جریان شهادت امام حسن (ع) طبق شواهد بسیار «اعضای درونی شکم» است که در اثر خوردن سم، از دهان مبارک آن حضرت خارج شد. کتاب حاضر تاکید دارد که خروج پاره های کبد (جگر) از طریق دهان، مطلبی غیر علمی و اشتباه است. بخش پایانی کتاب نیز تذکری به بازگو کنندگان اخبار است که در بیان اخبار مختلف دقت نظر داشته باشند .
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید